Weekendje Seattle en Vancouver

De weersvoorspellingen waren weer es een keer niet goed voor het weekend van 9/10 juni. Dus maar besloten het kamperen nog een weekje uit te stellen en ons in Seattle te vermaken, en dat is weer goed gelukt!

Zaterdags het EMP (Experience Music Project) bezocht. Zowel van buiten als van binnen een mooi en artistiek gebouw. Een erg afwisselend museum (zowel beeld, geluid als schrift) over de muzikale historie van Seattle, cq. over de bands die hier in Seattle bekend zijn geworden. De Grunge muziek komt hier vandaan (Nirvana, Pearl Jam, Sound Garden). Ook veel aandacht voor Jimmy Hendrikx en, leuk voor Myrthe en Aimee de rol van muziek bij Disneyfilms. Zondags hebben we echt de ergste toeristische activiteit gedaan die je je kunt bedenken in Seattle, maar we hebben erg gelachen! We zijn meegeweest met Ride the Ducks. Dat zijn oude amfibee-voertuigen die op de weg kunnen rijden en in het water kunnen varen en daarmee rijd je dan langs de hotspots van Seattle. Maar .... het leuke is dat er echt zo’n enorme foute chauffeur rijdt/vaart die toepasselijke muziek draait, grapjes maakt, leuke anekdotes vertelt over de stad en tot grote hilariteit van Myrthe continu een ander hoofddeksel opzet. Dus ach, zoals de chauffeur al zei... ‘doe es gek, je ziet je medepassagiers toch nooit meer!’ Dus we hadden al zwaaiend en zingend best veel lol samen!

’s Middags was het mooi weer en toen zijn we nog even naar Fremont gereden, een leuke, beetje funky wijk zoals de Amerikanen zeggen. Hier zijn veel leuke winkeltjes (met heul mooie tassen), ateliers en restaurantjes. Onder de Fremont brug is een erg leuk standbeeld gemaakt van een trol die een volkswagen kever plet. Myrthe moest hier als echte Pipeloi Trolletje natuurlijk even poseren.

Maar het weekend er na zou het er dan echt van komen; met de tent op pad! Vrijdagochtend nog twijfel want de weersvoorspellingen waren weer slecht. Maar ja, de tent (en ja wij ook) zou toch een keer de regendoop moeten ondergaan... dus, hup auto volgeladen met kampeerspullen en op naar Vancouver (Canada). Naarmate we dichter bij Vancouver kwamen werd het steeds mooier weer en we hebben de tent zelfs in de zon opgezet! Dat was tegelijk ook het laatste wat we van de zon hebben gezien dat weekend, maar niet getreurd we hebben ons goed vermaakt. Ontbijten bij ons ienieminietentje in de regen, ..... dat dachten wij van niet! Naar de Tim Horton gereden en daar zowel zaterdag- als zondagochtend ontbeten (dat doen hier erg veel mensen merkten wij, we konden zondagochtend al ‘bekenden’ begroeten!). Zaterdags vanaf Lonsdale Quay met de seabus naar downtown Vancouver gegaan. Dat was alleen al een leuk tochtje om zo de skyline van de stad te zien. Canada Place springt dan wel erg in het oog. Dat is gebouwd voor de wereldtentoonstelling die hier in 1986 is gehouden. Een mooi gebouw dat goed past in de omgeving. Sowieso vonden wij dat in Vancouver nagedacht was over het aangezicht van de stad. Gebouwen van verschillende stijlen die toch goed naast of ten opzichte van elkaar waren gebouwd. Er staat midden in de stad zelfs een oude kerk die elk jaar een behoorlijk bedrag ontvangt om de ruimte boven de kerk onbebouwd te houden. Vancouver is een echte struin/wandel stad; brede voetpaden en leuke winkeltjes en restaurantjes. Leuke van Vancouver is ook dat het woon- en werkstad is; er is bewust gekozen om naast kantoren ook veel woongebouwen downtown te hebben zodat de stad eigenlijk op alle momenten van de dag leefbaar is en er geen echte uitgestorven plekken zijn ’s nachts.

De stoomklok moesten we natuurlijk wel effe bekijken; elk half uur stoot deze klok een wolk stoom uit. Dat is wel een apart gezicht. ’s Avonds erg lekker gegeten in een Indiaas restaurant. Toen Myrthe eenmaal door had dat je met je handen de roti, de rijst en het vlees mag eten kon haar avond in ieder geval niet meer stuk! Aimee waagde zich daar nog niet aan; die at ‘netjes’ met de vork haar rijst en vlees op.

Zondags moesten eerst de vaderdagcadootjes gezocht worden in de tent! En ja, nadat Myrthe ze had verstopt wist ze ze ook weer allemaal terug te vinden! Na wederom een lekker ontbijtje zijn we in het Stanleypark geweest. Dat is een gigantisch groot park/bos dat ten westen, op 15 minuten lopen van downtown ligt en aan drie kanten wordt omringd door water. Apart is wel dat als je de afslag neemt van de autoweg na lions gate brug, je 50 meter verder al het gevoel hebt dat je midden in een bos staat. Hier zijn veel wandel-, skeeler- en fietspaden en een aantal leuke uitzichtpunten. De seawall-walk (wandelpad dat langs het water loopt) heeft mooi uitzichten op donwtown en normaliter op de bergachtige omgeving, maar ja die wolken belemmerden behoorlijk het uitzicht. De totempalen die in het park staan zijn bedoeld als een soort eerbetoon aan de eerste bewoners van dit gebied. Leuk om de verschillende verhalen en bedoelingen te lezen van de totempalen, want dat is waar ze voor dienen en niet zo zeer als offerplekken.

Na Stanleypark zijn we nog effe naar Granville Island gegaan. Eigenlijk een klein schiereilandje waar je eerst met de autoweg overheen rijdt en daarna via een klein weggetje pas op kunt. Hoogtepunt hier is de local markt, en deze was echt wel ‘huge’.... heel erg veel lekker eten, echt van alles. Wij hebben ons beperkt tot wat vaderdaggebakjes, brood en olijven maar je kunt je hier echt helemaal te buiten gaan aan heel veel lekkers; vlees, vis, fruit, brood en gebak en natuurlijk even zo veel tentjes waar ze het voor je klaar maken. Wat dan wel weer gevaarlijk is als je je lekkernijen aan de waterkant wilt oppeuzelen zijn de meeuwen; die zijn echt agressief hier, zeg. Een dame werd zo ongeveer aangevallen vanwege haar bordje friet, ze was wel de helft kwijt.

En awel, vaderdag werd toch nog met een vrouwelijk tintje afgesloten: de Gap-outlet! Myrthe vond het helemaal geweldig om met een stapel kleren het pashokje in te gaan. Ze staat dan als volleerd model te poseren voor de spiegel!
Maar we zijn dan eindelijk geslaagd voor haar spijkerbroek dus Myrthe is helemaal in haar nopjes. Na een snelle hap de auto weer in en het laatste uurtje rijden naar huis. Thuis de vaderdaggebakjes veroberd en toen huppekee het bed in!

Tot een andere keer!
AMMA