Whidbey Island, Rijbewijs en Amerikaanse Pipeloi

Het werd wel een keer tijd voor een weekendje weg dachten we. Op naar Whidbey Island; slechts een uurtje rijden naar het noorden en dan een half uur op een ferry (van Mukilteo naar Clinton). Twee hotelletjes geboekt, een op het zuidelijke deel van het eiland en een in het noorden zodat we een mooie rondrit konden maken. En mooie ritjes hebben we gemaakt; erg afwisselende natuur en mooi strandjes. Helaas was het geen zwemweer en hebben we ons op het strand met name vermaakt met stenen in het water gooien, schelpen zoeken en de bald eagle spotten! Opvallend was dat hier al het wrakhout gewoon op het strand blijft liggen. Je moet je dus eerst over een aantal hordes heenwerken voordat je op het strand kunt.

Ons eerste hotel was in Freeland, hier zou op zaterdag een parade worden gehouden! Tot een uur voor de parade was er niks te merken van enige voorbereidingen voor een giga-optocht dus we begonnen al te twijfelen of er wel echt iets zou gebeuren. Maar jawel, alle plaatselijke organisaties hebben zich gepromoot en er werden wat leuke oldtimers geshowed en veel snoep uitgedeeld en met een uurtje was het gedaan. Daarna de Meerkerk Rhodondendron-gardens bezocht; zouden de bloemen hier groter en mooier zijn? Dit is een van de vele tuinen/parken die door de stichters na hun overlijden aan de overheid of een stichting is geschonken om zo iedereen toch te kunnen laten genieten van dit natuurschoon. Navraag leerde dat deze rhodondendrons van echte Amerikaans makelij zijn; Rhodys worden ze hier genoemd. En nee, ze zijn niet groter of mooier dan in het Wageningense Arboretum!

De volgende dag hebben we Fort Casey State park bezocht. Dit is een oude artillerie post met twee kanonnen. Dit fort maakte deel uit van een ‘tri-angel of fire’ om de toegang tot Puget Sound (wateren rondom Seattle) te bewaken. ‘Helaas’ hebben ze de kanonnen nooit hoeven te gebruiken omdat niemand zich door de tri-angel durfde te wagen. Rondom het fort was veel gras en strand en het was inmiddels toch zonnig geworden zodat we konden picknicken en weer effe op het strand hebben gelopen.

En toen op naar wat het hoogtepunt van het weekend/eiland moest zijn: Deception pass bridge. Een stalen constructie die met name voor het uitzicht erg bekend is. Als je op de brug staat heb je een prachtig uitzicht op de rivier die er onder doorstroomt en de vele stranden die er zijn. Tevens zou je een mooie vergezichten moeten hebben op de omliggende bergen. Maar het weer zat niet mee; het was regenachtig en bewolkt dus we konden ongeveer 20 meter ver zien ..... echt een Deception dus!! Misschien nog een keer proberen als het helder weer is? We zullen zien, we hebben echt tijd te kort als we alles twee keer moeten bekijken! Maar als we nog een keer gaan en het uitzicht is goed, dan zullen we de jullie foto’s niet onthouden.

Awel, toen weer op naar huis om ons voor te bereiden op het volgende weekend, dat woensdagmiddag al zou beginnen! Maar daarover later meer. Eerst moest Agnes op dinsdag nog haar Amerikaans rijbewijs halen, en jawel... I did it!!!! Het stelt inderdaad niet al te veel voor; je rijdt een blokje om, doet een paar speciale verrichtingen en klaar is Kees! En dan heeft ie toch nog dingen gezien die ik niet goed deed... nou ja!

En vervolgens mochten Myrthe en Aimee aan de bak; we gingen oefenen op een kinderdagverblijf; de Amerikaanse Pipeloi. Hier mogen Myrthe en Aimee maximaal 4 uur per dag naar toe en we kunnen zelf bepalen op welke dag(en) we ze brengen. Dit leek ons wel een ideale oplossing; flexibel en dus makkelijk aan te passen aan onze flexibele vakantie- en weekendplannen. Agnes is er deze eerste keer bijgebleven om af en toe wat te kunnen vertalen zowel naar M&A als naar de leidsters toe. Met de taal hadden ze niet heel veel problemen; Myrthe pikt toch best snel engels op en Aimee gaat toch gewoon haar eigen gang, ongeacht welke taal je spreekt! De meiden vonden het in iedergeval erg leuk en wilden niet weg.

Nou, op naar het volgende weekendje weg! Verslag volgt binnenkort (druk druk).

Groetjes AMMA